' görüşmeyeli nasılsın.? ' dedi dev.
' çok şey oldu. ' dedi minik kız.
...
...sustular...
' ama anlatacak hiçbir şey yok.!! ' diye devam etti.
...
...sustular...

BEN.. BUYUM.. BÖYLEYİM.. BÖYLE OLMALIYIM..

karlı bir kış gününde, oturduğum pencerenin önünde, dışarıda her yeri kar kaplamış görürken hala içimde bir kuş cıvıldaması hissetmek ve bir bahar akşamındaymış gibi penceremi açıp temiz havayı içime çekebilmek.. zihnimin tüm zıtlıklara rağmen bana bunları sunabilmesi müthiş.. bugün farklı bir gün. böyle olmalıydı. yoksa ayağa kalkamazdım, bir kez daha düşersem.. düşmemek için kaptırmalıyım zihnimin bu tatlı oyunlarına kendimi.. gülümsemeyi öğrenmeliyim ve seçebilmeliyim en zor şartlarda bile.. en azından tebessümü.. çünkü ben buyum, böyleyim, böyle olmalıyım.. karlı da olsa gökyüzü, güneşi içimde hissetmeliyim..